sport utility vehicle یا همان SUV یک طبقه‌بندی خودرویی است که عناصر خودروهای سواری جاده‌ای را با ویژگی‌های وسایل نقلیه خارج از جاده، مانند افزایش فاصله از زمین و چهار چرخ متحرک ترکیب می‌کند. ما به این مدل خودرو در بازار اصطلاحا خودرو شاسی بلند می‌گوییم. معمولا این گونه خودروها
برای مسیرهای بیابانی و جاده‌های ناهموار مناسب می‌باشند. SUV های قدیمی به مدل های نظامی و کم حجم از اواخر دهه 1930 برمی گردد و استیشن واگن های چهار چرخ متحرک و کالسکه ها که در سال 1949 معرفی شدند.جیپ چروکی (XJ) 1984 اولین SUV در سبک مدرن در نظر گرفته می شود. برخی از
SUV های تولید شده امروزی از ساختار unibody استفاده می کنند. با این حال، در گذشته، SUV های بیشتری از ساختار بدنه روی فریم استفاده می کردند. در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، محبوبیت شاسی بلندها به شدت افزایش یافت، که اغلب به قیمت از بین رفتن محبوبیت سدان های بزرگ و استیشن واگن ها تمام
شد. اخیرا، شاسی بلندهای کوچکتر، سایز متوسط و کراس اوورها به طور فزاینده ای محبوب شده اند. شاسی بلندها در حال حاضر بزرگترین بخش خودروی جهان هستند و 36.8 درصد از بازار خودروهای سواری جهان را در سال 2017 به خود اختصاص داده اند.
از نکات منفی SUV ها می‌توان به مصرف سوخت آنها اشاره کرد. این خودروهای شاسی بلند به دلایل مختلف زیست محیطی و ایمنی مورد انتقاد قرار گرفته اند. آنها به طور کلی بازده سوخت ضعیف تری دارند و به منابع بیشتری برای تولید نسبت به وسایل نقلیه کوچکتر نیاز دارند، در نتیجه سهم بیشتری در تغییرات آب
و هوا و تخریب محیط زیست دارند. همچنین این خودروها به دلیل مرکز ثقل بالاتر، خطر واژگونی بیشتری نسبت به سایر خودروها دارند. همچنین دید را کاهش می دهد و آسیب به سایر کاربران جاده را در تصادفات افزایش می دهد.
SUV ها معمولا از طراحی دو جعبه ای شبیه به استیشن واگن هستند. محفظه موتور در جلو قرار دارد و پس از آن یک قسمت ترکیبی مسافر/بار (برخلاف خودروهای سدان که دارای یک محفظه صندوق عقب و صندوق بار جداگانه است) قرار دارد.

تقریبا تا سال 2010، بسیاری از مدل‌های SUV در سبک‌های بدنه 2 در مانند سوزوکی جیمنی بدنه روی فریم، تویوتا لندکروز پرادو، فورد برونکو، جیپ رانگلر و همچنین شاسی بلند کراس اوور رنج روور ایووک موجود بودند. از آن زمان، تولیدکنندگان شروع به توقف مدل های 2 در کردند، زیرا مدل های 4 در محبوب تر
شدند. همانطور که شااره کردیم شاسی‌بلندها معمولاً فاصله بالایی از سطح زمین و بدنه‌ای بلند دارند. که باعث می‌شود SUV‌ها بیشتر مستعد تصادفات واژگونی شوند. در سال 2003، خودروهای SUV تقریبا 2.5 برابر بیشتر از خودروهای معمولی احتمال واژگونی در تصادفات را داشتند و سقف‌های SUV بیشتر از سایر
خودروها بر سر مسافران فرو می‌روند و در نتیجه آسیب بیشتری به مسافران وارد می‌شود. اما با معرفی کنترل پایداری الکترونیکی و کاهش واژگونی، و همچنین افزایش تجزیه و تحلیل خطرات واژگونی، باعث شد که IIHS در سال 2015 گزارش دهد که “نرخ مرگ ناشی از واژگونی 5 در هر میلیون سال خودرو ثبت
شده برای مدل های 2011 کمتر از یک چهارم است. آنچه برای مدل های 2004 بود. که در نتیجه شاسی بلندهای امروزی کمترین میزان مرگ و میر راننده را در بین هر نوع وسیله نقلیه ای دارند.

انواع SUV ها

کراس اوور SUV

کراس اوور از حدود سال 2010 به طور فزاینده ای محبوب شده است. کراس اوورها اغلب بر اساس یک پلت فرم مشترک با یک خودروی سواری ساخته می شوند، در نتیجه معمولاً راحتی و سوخت بهتری دارند. اصطلاح کراس اوور معمولاً برای خودروهای سگمنت C (کامپکت) یا کوچکتر
، با خودروهای تک بدنه بزرگ – مانند دوج دورانگو، مرسدس بنز کلاس GLS، ب ام و X7 و رنج روور – استفاده می شود.

Mini SUV

کوچکترین کلاس SUVها، “مینی SUV” است. در ژاپن، شاسی‌بلندهای زیر 3400 میلی‌متر (مثل میتسوبیشی پاجرو مینی) در دسته خودروهای کی قرار می‌گیرند و بنابراین مالیات کمتری را به خود اختصاص می‌دهند. همچنین می‌توانید برای مشاهده بهترین خودروهای suv کوچک اینجا کلیک نمایید.

بسیاری از وسایل نقلیه اخیر که به عنوان SUV های کوچک برچسب گذاری شده اند، از نظر فنی کراس اوورهای ساب کامپکت هستند و بر روی پلت فرم یک خودروی سواری ساب کامپکت (همچنین سوپرمینی یا B سگمنت) ساخته شده اند.

Compact SUV

SUV جمع و جور” بعد از مینی SUV ها، کلاس بزرگتر بعدی است. بسیاری از وسایل نقلیه اخیر که به عنوان SUV های جمع و جور برچسب گذاری شده اند، از نظر فنی کراس اوورهای جمع و جور هستند و بر روی پلت فرم یک خودروی سواری جمع و جور (بخش C) ساخته شده اند.

همچنین می‌توانید برای مشاهده مقاله آشنایی با خودروهای SUV اینجا کلیک نمایید.

جمع بندی
در این مقاله شما را با اصطلاح SUV و انواع آن آشنا کردیم.