تقریبا اوایل دهه 90 میلادی بود که بحث گرمایش کره زمین و ضررهای خطرناک ناشی از آلودگی خودروها پیش آمد و اروپایی‌ها به فکر استفاده از استانداردهایی مبنی بر میزان آلایندگی خودروهای سبک تا سنگین افتادند. استانداردهایی غیر قابل تغییر که سال به سال هم سخت‌گیرانه‌تر خواهند شد. بر همین مبنا اتحادیه اروپا با همین طرز فکر اقدام به انتشار استاندارهایی با عنوان EURO کردند که به دلیل دقت و آینده‌نگری کلیه کشورها آن را الگوی خود قرار دادند. آیا تا به حال برایتان سوال پیش آمده که استاندارد آلایندگی یورو 2، یورو 3، یورو 4 و … چیست؟ این استانداردهای آلایندگی در واقع میزان مجاز برای انتشار گازهای آلاینده‌ ماشین است که در کشورهای اتحادیه اروپا فروخته می‌شوند. حال در ادامه این مقاله قصد داریم شما را با این مهم آشنا نماییم.

استانداردهای آلایندگی اروپا استانداردهای آلایندگی خودرو برای آلایندگی اگزوز وسایل نقلیه جدید فروخته شده در اتحادیه اروپا و کشورهای عضو EEA و بریتانیا هستند. این استانداردها در مجموعه ای از دستورالعمل های اتحادیه اروپا تعریف شده‌اند که به معرفی تدریجی استانداردهای سختگیرانه فزاینده‌ای می‌پردازد. جزئیات یورو 7، استاندارد نهایی، در سال 2021 یا 2022 اعلام خواهد شد و احتمالا در سال 2025 اجرایی خواهد شد. جزئیات یورو 7 احتمالا تحت تأثیر اهداف قرارداد سبز اروپا برای کاهش انتشار دی اکسید کربن قرار می گیرد.

در اتحادیه اروپا، انتشار اکسیدهای نیتروژن (NO x )، هیدروکربن کل (THC)، هیدروکربن های غیر متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CO) و ذرات معلق (PM) برای اکثر انواع وسایل نقلیه، از جمله خودروها، کامیون ها تنظیم می شود. (کامیون)، لوکوموتیوها، تراکتورها و ماشین آلات مشابه، بارج، به استثنای کشتی‌ها و هواپیماهای دریانوردی. برای هر نوع خودرو، استانداردهای متفاوتی اعمال می شود. انطباق با راه اندازی موتور در یک چرخه تست استاندارد تعیین می شود. وسایل نقلیه غیرمنطبق را نمی‌توان در اتحادیه اروپا فروخت، اما استانداردهای جدید برای وسایل نقلیه در حال حاضر در جاده‌ها اعمال نمی شود. هیچ استفاده‌ای از فناوری‌های خاصی برای برآورده کردن استانداردها الزامی نیست، اگرچه فناوری موجود هنگام تنظیم استانداردها در نظر گرفته می شود. مدل‌های جدید معرفی‌شده باید استانداردهای فعلی یا برنامه‌ریزی‌شده را برآورده کنند، اما بازبینی‌های جزئی مدل چرخه عمر ممکن است همچنان با موتورهای پیش‌سازگار ارائه شوند. در کنار استانداردهای انتشار گازهای گلخانه ای، اتحادیه اروپا تعدادی عیب یابی کامپیوتری را نیز به منظور افزایش ایمنی برای رانندگان الزامی کرده است. این استانداردها در رابطه با استانداردهای آلایندگی استفاده می شوند.

در اوایل دهه 2000، استرالیا شروع به هماهنگ کردن گواهینامه قوانین طراحی استرالیا برای آلایندگی وسایل نقلیه موتوری جدید با دسته های یورو کرد. یورو III در 1 ژانویه 2006 معرفی شد و به تدریج معرفی شد تا با تاریخ های معرفی اروپایی مطابقت داشته باشد.

مراحل و چارچوب قانونی

این مراحل معمولا برای استانداردهای خودروهای سبک با عنوان یورو 1، یورو 2، یورو 3، یورو 4، یورو 5 و یورو 6 شناخته می شوند. چارچوب قانونی شامل مجموعه ای از دستورالعمل‌ها است که هر کدام اصلاحاتی را به دستورالعمل 70/220/EEC 1970 وارد کرده است. در ادامه فهرست خلاصه‌ای از استانداردها، زمانی که به اجرا در می‌آیند، برای چه مواردی اعمال می‌شوند و دستورالعمل‌های اتحادیه اروپا تعریف استاندارد را ارائه می‌دهند، آمده است.

• یورو 1 : برای خودروهای سواری و تراکتورهای سبک (1993)
• یورو 2 : برای موتور سیکلت (1996)
• یورو 3 : برای موتور سیکلت (2000)
• یورو 4 : برای تمامی وسایل نقلیه (2005)
• یورو 5 : برای وسایل نقلیه مسافری وتجاری سبک (2008/2009)
• یورو 6 : برای وسایل نقلیه مسافری وتجاری سبک (2014)

این محدودیت ها جایگزین دستورالعمل اصلی در مورد محدودیت های انتشار 70/220/EEC می‌باشد. از مرحله یورو 2، مقررات اتحادیه اروپا محدودیت‌های آلایندگی متفاوتی را برای خودروهای دیزلی و بنزینی معرفی می‌کند. دیزلی‌ها استانداردهای CO2 دقیق تری دارند اما اجازه انتشار بیشتر NO x  را دارند. خودروهای بنزینی تا مرحله یورو 4 از استانداردهای ذرات معلق (PM) معاف هستند، اما خودروهای با موتورهای تزریق مستقیم مشمول محدودیت 0.0045 گرم در کیلومتر برای یورو 5 و یورو 6 هستند. استاندارد شماره ذرات (P) یا (PN) در سال 2011 با یورو 5b برای موتورهای دیزلی و در سال 2014 با یورو 6 برای موتورهای بنزینی معرفی شده است.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله نحوه تعویض لاستیک خودرو را مطالعه نمایید.

جمع بندی

در این مقاله شما را با استاندارد آلایندی یورو خودروها آشنا ساختیم. همچنین می‌توانید نظرات و پیشنهادات خود را در قسمت نظرات برای ما کامنت کنید.